Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.6
Şule ALTAN
Şule ALTAN
@Meva
"Ne zaman bir kitap açıp okusan, bir ağaç gülümser ölümden sonra yaşam olduğunu bilen."
Öğrenci
Tıp Fakültesi
Hatay
8 librarian point
642 reader point
Joined on July 2014
Okuma Hedefleri
- Hafif Spoiler -
Aziz Bey Hadisesi, öykü okumaya başladığım ilk zamanlarda sayfa sayısının azlığından ve yazar adının tanıdık gelmesinden dolayı aldığım bir kitap.
Aziz ismini oldum olası sevmişimdir, peki Ayfer Tunç'un Aziz Bey'i kim? Belki komşumuz, belki markette karşılaştığımız biri belki de yolda yanımızdan geçti. Aziz Bey, aynı bizler
Yazara bir televizyon programında denk geldim ve kendisinden "itminan" kelimesini öğrendim o programda. İtminan, emin olmak diyordu. İnsanın kendisinden, yaptığı şeyden emin olması ve ruhunun huzur içinde olması. İtminan hali, mutluluktan daha iyidir bir insan için demişti. Düşününce hak verdim ve yazarı araştırmaya karar verdim, "Yavaşla" ile karşılaştım.
Kitaba gelecek olursak; ilk yarısını ikinci yarısına göre daha çok beğendim. Yazar birçok düşünürden alıntı yapmış yazarken, bakış açısı katması açısından hoş bir teknik olmuş. Edebiyat için değil, fayda amacı güderek okunması gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum, sanıyorum yazar da bu amaçla yazmıştır. Bir psikiyatristten çok iyi bir romancı olabilir ama daha da iyisi insanın kendisinin terapisti olabilmesi için bir yol gösterici olur :)
Herkesin anlayabileceği bir açıklıkta yazılmış olması ayrıca güzel, anlamak için olağanüstü bir çaba harcamanıza gerek yok, anlatılanları ne kadar idrak edebileceğiniz size kalmış tabi :)
Okumanızı tavsiye ederim, özellikle insana ruhuna merakınız varsa kaçırmayın. Kilometre taşı, kesin okuyun diyemem ama gerçekten okumanız gereken bir kitapla karşılaştığınızda daha iyi anlayabilmenizi ve içselleştirebilmenizi sağlayacak bir yapıt olduğuna inanıyorum :)
Yorum yapmayı düşünmüyordum ama yazarı acımasız ve mantıksızca eleştiren birkaç yoruma denk geldim, yazarın çoğu kitabını okumuş biri olarak sessiz kalmak istemiyorum.
Kitap klasik bir Kristin Hannah kitabı, peki ne demek oluyor bu? Romantik, sıcak, sevgi dolu bir aile hikayesi. Hannah, size teknik bilgiler katmayı vadetmiyor, tarih/felsefe öğretmeyi de... Amacı sizin bilgi birikiminize katkı sağlamak değil, hayat karmaşası içinde varlığını unuttuğumuz ruhumuzun sevgi ihtiyacındaki tarafını okşamak ve içimizdeki derin bir yere dünyada hâlâ sevginin var olduğunu, çıkarsız ilişkiler bulunduğunu ve ikinci şansların gerçek olabileceğini hatırlatmak.
Ben daha önceki okumalarımda fark etmemiştim, kitaplarını tekrar okumaya iten bir özelliğini fark ettim yazarın. Kadınların içinde bulundukları durumları o kadar net anlatıyor ki... Karakterlerde kendinizden bir şeyler buluyorsunuz. Yıldız Masalı, sevdiği adamı ömrü boyunca kendisinin önüne koymuş ve hayatını başkalarına göre yaşamış bir kadının kendini bulma hikayesi, benliğine ulaşma ve güçlü olduğunu hatırlama hikayesi. Bütün kadınların zaman zaman ihtiyacı oluyor bu tarz hatırlatmalara... Kitaplar bunun için var zaten, bir başkasının hikayesinde kendini bulmak ve eğer şanslıysan kitabın yoluna ışık tutması.
Ek olarak, Kristin Hannah kitap okuma alışkanlığı kazandırabilecek bir yazar, kendinizi tanıyıp ona göre seçimler yapın ve kitabın size uymasına göre değil kendi iddiasına uymasına göre değerlendirin lütfen.
Reader Follow Recommendations
Kitaba karşı önyargılı yaklaştım başlarda, yazarın üslubu blog yazarı olduğundan dolayı günlük konuşma gibi, insan yadırgıyor. Neden bilmiyorum, kurgu içermeyen kişisel gelişim kitaplarının ciddi olmasına alışmışız. Yazar oldukça matrak bir insan, ilginç anıları var, her bölümde anılarından bahsetmiş.
Kitap aslında kafaya takmamaktan çok değer yargılarımız ve öz-değer ile ilgili ama ülkemizde öz-değer, saygı, sevgi yaygın kavramlar olmadığı için daha genele hitap eden bir başlık seçilmiş.
Kitabın en etkili bölümü "Mutsuzluğunuza pek çok kişi sebep olmuş olabilir ama ondan sadece siz sorumlusunuz." oldu benim için. Düşünüp benimsenmesi gereken bir düşünce bence. Tekrar okuyacağım bir kitap oldu benim için, herkesin kendine pay çıkartabileceği bir kitap olduğuna inanıyorum, şans verilmeli :)
Hayatımda okuduğum en iyi kitaplardan biri desem abartmış olmam sanırım. İnce olduğundan mütevellit yolculuğa çıkarken yanıma almıştım, iyi ki bu kitabı seçmişim o gün, tam ihtiyacım olduğu bir zamanda okudum :)
Öncelikle şunu söyleyeyim Coelho'nun birkaç kitabını okudum ama lise yıllarında henüz benliğimi tam tanımazken okudum, benim için öncelikli olan kurgu ve işleyişti. Veronika'yı okurken yazarın aynı zamanda kişisel gelişim yazarı sayılabileceğini fark ettim, güzel farkındalıklar yaşatan didaktik olmasının yanı sıra akıcı bir hikayesi olan bir kitap.
Veronika, günümüz insanının varoluş boşluğunu başarılı temsil eden bir karakter olmuş. Yanlış hatırlamıyorsam 24 yaşında, hukuk mezunu, güzel bir genç kadın. İstediği erkeği kolayca elde edebilecek tipte. (Tanımlama ahlaki açıdan acınası ancak şu an böyle ifade etmeliyim) Gel görelim hayatın anlamsızlığının farkında, daha fazla yaşamak için ne hevesi ne merakı var. Tatmin olmuş bir egosu var, tatmin olmuş ve daha fazlasını istemeyen. Karakterimizle tanıştıktan sonra trajik bir bölüme geçiyor, Veronika'nın intiharına tanık oluyoruz. Gözünü bir akıl hastanesinde açıyor ve birkaç gün ömrü kaldığını öğreniyor. Size şunu sorayım, bugünün son gününüz olduğunu düşünseniz utanır mıydınız, toplumsal kurallara hâlâ bağlı kalır mıydınız, aşık olmak ister miydiniz, çıplak kalmaktan kaçar mısınız?
Yorumu yazarken heyecanlandım, birkaç yılda bir tekrar okumak ve üstünde düşünmek istediğim bir kitap. Masalsı, okuyabileceğiniz çoğu kişisel gelişim kitabından faydalı ve imgelerle dolu bir kitap.
Okuyun!
Osho'yla tanışmam Migros indirimi sayesinde oldu, kitapları karıştırken denk geldim ve romandan başka türlere geçiş yapmak istediğim için bir şans vermek istedim, iyi ki vermişim beni hayal kırıklığına uğratmadı ve kişisel gelişime yönelimimi güçlendirdi.
Osho hakkında farklı düşünceler olduğunu biliyorum, tarikat lideri gibi biriymiş sanırım, bilgisi olan varsa yorumlara bekliyorum :) Ben kim olduğuyla çok fazla ilgilenmiyorum, kitabı okursun, onu ne kadar hayatında uygulayacağına sen karar verirsin o yüzden önemli olan kimin yazdığı değil ne yazdığıdır benim için.
Soru - cevap şeklinde ilerleyen bir kitap, Osho'nun konuşmalarından derlenmiş. Kitabın birçok yerinde not alma gereği duydum. Belki başlangıç seviyesinde olduğumdandır, kader ve her şeyin yolunda olması, bakış açısı ve hayat felsefesi gibi konularda güzel yaklaşımlar vardı.
Bu tarz kişisel gelişim yazarları genelde "farkındalık" üzerinde duruyor, bu kitapta da bir iki bölüm vardı.
Yazar (?) karşılaştırma yaparak anlatmayı seviyor, en basit haliyle iyi - kötü kıyaslamalarına sık sık yer vermiş kitapta, evrenin temel yasalardan zıtlık yasasını kullanmak düşüncelerin daha etkili olmasını sağlamış.
Osho'nun çok kitabı varmış, denk geldikçe okuyacağım. Tahminim bir yerden sonra kendini tekrar ediyor gibi gelecek ama olsun, ara vererek okuruz.
Okumayı düşünen arkadaşlar; Osho ile tanışmadıysanız bir şans verin ama kişisel gelişimde kendinizi geliştirdiğinizi düşünüyorsanız kitap sizi çok tatmin etmeyecektir.
851.jpg){kind=small}
Kitabı anlık okumaya karar verdim, iyi ki öyle yapmışım. Uzun zamandır young adult okumuyordum, içimin ilk gençlik aşklarıyla ısınmasını özlemişim.
Bir solukta okudum kitabı, başlayınca bitiveriyor, fazlasıyla akıcı. (Reading Slump'tan çıkmaya bire bir)
Ana karakter immün yetmezliğe sahip on sekiz yaşında bir genç kız. İmmün yetmezlik,
Şiir kitabı sanarak aldığım kitap meğer felsefe kitabıymış.
Neredeyse her paragrafı tekrar tekrar okudum anlayabilmek ve sindirebilmek için. Felsefeyle ve arayışlarla ilgilenen arkadaşlara önerimdir, kaçırmayın.
İlk kez Alper Canugüz okuyacaksanız Babalar ve Oğullar, Cehennem Çiçeği kitaplarını öneriyorum. Kan ve Gül, maalesef beni hayatın kargaşasından uzaklaştıramadı.
Kitaba yayınevine ve içeriğine güvenerek başladım. Başlarda not aldım, yazar ne güzel anlatmış dedim ama sonra bana aslında çok fazla şey katmadığını fark ettim ve eskisi gibi bakamadım kitaba açıkçası. Almadan önce birkaç sayfa okuyun ve kendinize göre bir değerlendirme yapın. Normalde kişisel gelişim okuyan bir insansanız kitabın sizin için hafif kalacağını düşünüyorum çünkü içine samimiyet yerleştirilmiş klişelerle dolu bir kitap. Okumayan biriyseniz şans vermenizi tavsiye ederim, kitap kısa ve akıcı. Beklentiniz yüksek olmazsa kolayca okuyup kendinize bir şeyler katabilirsiniz. Sevgiler...
Geçen bir sahafta Arayış'a rastlayınca, yazarın ilk kitabına güvenerek, düşünmeden aldım, hata etmişim maalesef. Birkaç sayfa okusanız anlayacaksınız kitabın pek edebi değeri olmadığını. Belki biz yavaştan hayatı anlamaya başladığımızdan belki yazardan kaynaklanan bir basitlik var kitapta.
Ben bunu biraz da sosyal medyanın gelişmesine bağlıyorum. En az kelimeyle en çok şeyi anlatma derdindeyiz artık. Durum böyle olunca kendimizi net bir şekilde ifade edebilir olduk. Eskiden uzun uzadıya anlattığımız şeyleri bir cümlede toparlayan ve pat diye yüzümüze çarpan insanlara hayranlıkla "Ne güzel yazmış, tam beni anlatıyor" diyorken şu an basit kalıyor cümleler, sıradanlaştı öz yazma eylemi. Bir yazarın bu sıradanlıktan kurtulabilmesi için daha özenli çalışması gerekiyor, hem konular hem üslup olarak.
Instagram fenomeninin elinden çıkmış bir tespit kitabı okumuş oldum, Ardacım lütfen bir dahaki kitabında "gün geçtikçe daha iyi yazıyor adam" dedirt bana, sana o yakışır.
Akıl almaz bir hayal kırıklığıyla geldim buraya. Yazarın diğer iki kitabını okudum, onların tadı asla yoktu bu kitapta ama beş parmağın beşi bir olmaz, o konuda eleştiri yapmayacağım. Kitap güzel başlıyor, ilerliyor. İlerledikçe yola başka hayatlarla devam ediyorsunuz. Kulağa hoş geliyor farkındayım, eğer romanda illa bir bütünlük olmalı düşüncesinde değilseniz bir kitapta birçok hikaye okumaktan hoşlanabilirsiniz. Sorun karakterlerde başlıyor. Bir bölüm biri giriyor diğer bölümde ondan çok alakasız biri. Ana hikayenin içinde bir iki cümle yer alabilen her karakterin ayrı hikayesi var neredeyse, bu bir süre sonra sıkıyor okuru. Bazılarını sevdim, bazılarını gereksiz buldum, zorla uzatılmış buldum. Yazarın üslubu inanılmaz sürükleyici ama bu bile kurtarmıyor bazı bölümleri. Yorumumu son sayfaları okumadan yapıyorum ki son sayfaların büyüsüyle objektifliğimi kaybetmeyeyim. Toparlamak gerekirse sizi farklı hayatların ve hikayelerin beklediğini bilerek okuyun kitabı ve ilk kez Khaled Hosseini okuyacaksınız bununla başlamayın.
Hayatın Kıyısında, ben meydanlarda yokken popüler olmuş, karşıma çıkınca bir okuyayım dedim.
Son zamanlarda, sanıyorum John Green fırtınasından sonra, böyle ergenlerle ve onların dünyalarıyla ilgili kitaplar öne çıkmaya başladı.Ülkemizde özellikle Pegasus yayınlarından çıkıyor, Elanour ve Park, Fangirl gibi.Bu türün belkemiği ergen psikolojini
İlk iki kitaba göre kesinlikle daha iyiydi.Karakterleri olsun, konusu olsun insana bir şeyler katacak ve insanı duygulanıracak cinstendi.Yazarın nasıl yazması gerektiğini bulmuş olduğunu düşünüyorum, bu kitap Mia değil diğer karakterler üzerindeydi, kitabı farklı ve güzel yapan da bu.
İlk kitaba göre oldukça sönük kaldığını söyleyerek başlayabilirim.Alec karakterini başından sevmedim, Wes'ten sonra hiç sarmadı beni.Aslında karakter olarak başka bir kitapta ilginç olabilirdi, başka tür bir kitapta.Mia sorunlu olabilir, Alec Mia için fazla romantikti, Mia öyle bir kadın değil.5 puan verdim, 4 puan hakkıydı ama kötü olduğundan değil bu seriye verilebilecek maksimum puan 6 olduğundan.
