Kitabı bitirdim ve hayretler içerisindeyim çünkü beğeneceğimi düşünmüyordum. İlk bölümde alex ve çetesinin işlediği tiksindirici suçlar sebebiyle böyle düşünmüştüm. Alex’den nefret ettim diyebilirim. Ama ikinci bölüm ve sonrasında alex hapishaneye düşüyor, hapishane öncesi, hapishane ve sonrasında yakınındaki herkese güvenmenin cezasını çekiyor. Suç işleyip cezasını çekmek üzere mahkum edilen bir kişinin toplumdan dışlanışı ve seçim hakkının sunulmaması insanlığı yok ediyor. Bunun yanı sıra hayatta yaptığı çirkinlikleri müzik ile bağdaştırmış ve müzik katkısıyla can bulan bir karakter. Müziği olumsuz olarakta kullanıyor. Çünkü yaptığı kötülüklerde müzik parçalarını düşünerek hazzını arttırıyor. Kitabın sonu beklediğimden güzel oldu benim için. Alex adına hareketlerinin son bulması ve ruhunu kendince tedavi etmesi hoşuma gitti.
Otomatik PortakalAnthony Burgess · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 200992.9k okunma
“Ayağa kalktı ve eğilerek onun önce elini sonra da eteğini dudaklarına götürdü. Bu doğu dünyasının en önemli saygı ifadesiydi. Şu anlama gelmekteydi.”
“Düşüncelerim, sözlerim ve kalbim size aittir”