Bazı zaferler ve yüksek katlar vardır ki, çoğu zaman utanırsın onlardan oralarda bulunmaktan, adınla gurur duymaz, nefsinle rahat etmezsin oralarda
Ama öyle yenilgi ve günahkarlıklar vardır ki gurur verir sana..
kitabı bitirdikten sonra derda'yı, derdâ'yı, belki aşırıya kaçmış ama güzel yedirilmiş tesadüfleri, bazen oğuz'la bazen atay'la atılmış yumrukları, yeşim adına ''senin ağzını yüzünü sikeyim orospu çocuğu'' diye bağırmak istediğim nezih'i... her şeyi unuttum.
hatırladığım ve üzüldüğüm tek nokta vardı: isa.
hiç kimse mi dinlemez bu adamı? ben merak ediyorum o define hikayeni gel anlat lan isa. dinlerim sabahlara kadar. valla.
Güvercinler geri dönmüştü
ancak geçen kışa dogru pencerene konan yaralı güvercini almamıştın.
Halbuki senin yanlızlığını paylaşmak istemişti.
Bırakmadın yaralı halde uçup gitmişti kış bastırmadan
Pişmanlığın fayda vermedi baharda sormustun güvercinin arkadaşlarına
Ancak bir güvercinin ömrü zaten diyer bahara yetişmez ölmüştü nihayetinde.
..........
Doğrudur yıldırımın düştüğü, yağdığı
yağmurun,
Bulutların rüzgarla sökün ettiği.
Ama savaş öyle değil, savaş rüzgarla
gelmez;
Onu bulup getiren insanlardır.
Duman tüten topraktan bahar boyunca,
Dökülüp yükselir birden gökyüzü.