Bir şarkı büyütüyorum, ömrüme benzeyen
sabah kadar uçuk, akşam kadar acı
rengi dört mevsimin uyumsuz karışımı
acemi bir şarkı...
umuda ve gerçeğe böyle katlanıyorum...
#46390916
Faulkner'in modern klasikler ve zor okunan kitap listelerinde zirveyi zorlayan şaheseri. Modern klasikler arasında yerini almasını, okumayı zorlaştıran bilinç akışı tekniğini Faulkner'ın oldukça başarılı şekilde kullanmasına borçludur. Sitede okunma sayısı ve yarım bırakılma sayısı yakın kitaplardan. Ama bizim okur kitlemize has bir durum yok. Ses
bunları bu satırlara son kez dökmek üzere yazıyorum;
biliyorum,fazlasıyla kaldım ve fazlasıyla gördüm göreceğimi.ölünmesi gereken kadar öldüm,şimdi geriye kalan uzun bir uykuya ihtiyacım oluşunun karşılanması.sonsuzlukta kaybolmaktan hiçbir vakit sıkılmadım ve usanmadan devam ettim.kendimi kandırdım biraz,insanları kullandım belki de,biraz da kullanıldım.insanları aptal yerine koydum,konuldum da...
son kez yazacağım ve bir daha asla yazmamak üzere söz verdiğim bu tür yazılardan vazgeçtiğim bu gece hissedemediğim duygularımı katacağım satırlarıma..
aşık değilim,hissetmiyorum da hiçbir şey.köreldim fazlasıyla,saf duygularımdan sıyrıldım maalesef.unuttum verilen hislerin kattığı duyguları.duyulan hislerin nasıl olduğunu ve birçok şeyi.duygusuzluktan başka bir şey akmayan bedenimden vazgeçmeyle süslüyorum bu garip gönlümü.ruhumun çiziklerden ve kapanmayan izlerden oluştuğu biraz doğru,biraz fazlalık biraz da yalnızlık.kimseye ihtiyaç duymuyorum evet,kimse için de ölmüyorum fakat kendim için ölüyorum.yeniden doğana kadar,tan yeri ağarıncaya kadar,gecenin karanlığı kadar,güzün güzelliği kadar..