Beklentim mi çok yüksekti, yoksa ikinci kitabı okuduktan sonra kurgunun üzerine çıkacak final kitabı beklediğim için mi bilmiyorum ama bu kitap güzeldi.
Sanırım evet sadece güzeldi diyebilirim.
Klasik masal tadında bir kitaptı masalsı özellikleri iki kitapta o kadar gözüme çarpmamıştı ama son kitapta fazlaydı.
Normalde gerçekleşmesi zor olan şeyler büyü adı altında bir anda oldu. Ve böyle olduğu her seferde ben kitaptan koptum.
Mesela, spoi sayılmaz, sonlara doğru her insanın iki kalbi olduğunu öğreniyoruz ve yazar bunu sadece kurgu da o anı kurtarsın diye yazdığı o kadar belliydi ki.
Diğer yandan da hala soru işaretleri vardı. Kader Tanrılarından bazılarını tanıdık ama bunların çoğu yüzeysel olarak kaldı. Kitapta pek çok şeyin derinliğine inilmedi. Detaycı biri olduğum icin bunlar üstünkörü kurgulanmış hissi verdi.
Mesela Evangeline insan Jacks de bir tanrı eee ne olacak asırlar sonra, bunların cevabı yoktu. Evangeline yaşlandığında ölürse...
Kitabın neredeyse üçte birlik kısmında Evangeline hiçbir şey hatırlamıyordu. Hatırladıktan sonra ise yaşananlar beni tatmin etmedi. Kurgunun çok iyi bir potansiyeli var ama beklentilerimin altında kalıyor.
Başrol çiftimizin sahnesi çok azdı o kadar ki parmaklarla sayılabilir.
Genel olarak bakıldığında kitap kötü değildi.
Ama çok iyi de değildi.
Bir daha okur muyum, belki.
Karakterlerle derin bağ kurdum mu, çok değil.
Caraval Serisinde de olmuştu, kitabı kapattığınızdan karakterler de bir süre sonra aklınızdan çıkıyor siz de büyük bir iz bırakamıyor.
Final kitabı olarak kiliselerle olsa da kötü değildi.
Senden Bir Parça kitabına benzetmistim yine o gibi olur sandım yanılmışım.
Daha ilk sayfadan acaba eksik