“Senin kabın olduğumu, sensiz boş kaldığımı, seninle dolup taştığımı bilmiyordum.”
İnsan, bu dünyaya ağlayarak gelir, yeterince ağladıktan sonra da ölüp gider.
Okur Takip Önerileri
Mutlu olduğumuzda her zaman iyiyizdir ama iyi olduğumuzda her zaman mutlu değilizdir.
Çocuklara: “yalan söyleme,kimseyi aldatma! bu davranışın iyi değildir nefret uyandırır,günahtır” derler fakat bu sözleri söyleyen aynı anne baba birbirlerini aldatırlar yine çocuklara: “hiç kimseyi incitmeyiniz nezaketli olunuz” derler ama kendileri bu kurallara uymazlar. Çocuklar bunun farkına çabuk varırlar. Önce hayret ederler anne ve babalarının kendilerine kötü ve günah diye gösterdikleri şeyleri nasıl olup da bizzat kendilerinin yaptıklarını anlayamazlar.
Sonunda çocuklarda şu kanaat oluşur “ anne ve babalar böyle söylerler başka türlü davranırlar”
