İnsan psikolojisi
Bu nasıl bir toplum, insan milyonların ortasında en derin yalnızlığı yaşıyor; hiç kimse farkına varmadan dayanılmaz kendini öldürme arzusuyla kahrolabiliyor? Bu toplum toplum değildir, Rousseau'nun dediği gibi, vahşi hayvanların yaşadığı bir çöldür.
"Utanmıyor musun,
sadece daha fazla para, şan ve şöhret peşinde koşup anlayış gücüyle, hakikatle ve ruhun kusursuzlaştırılmasıyla
hiç ilgilenmemekten, bunlara hiç kafa yormamaktan?"
Bazı anlarda cesaretim kırılıveriyor. Bir kuşa, gözlerimi ayırmadan uzunca bir süre bakabilecek cesareti bile bulamıyorum kendimde. Kulun dengesi bozulacak, kuyruğu dolanacak ya da kanadı kopacak gibi geliyor. Bir şeyler iyi gitmediğinde ve tüm bunlar üst üste geldiğinde, insan, bundan böyle yaşananların ve yaşanması muhtemel olanların kötülükten başka bir şey getirmeyeceği hissine kapılıyor. Bir adım sonrasında toprağın ayaklarının altından kayıp gideceğini düşünmek gibi bir his bu. Her adımı boşluğa atmak gibi..
Okur Takip Önerileri
Dön bir aynaya bak.
Kimi insan özeleştiriden kaçınır, kimi ise en ufak yanlışta kendini sorgular. Âdemoğlu öyle bir varlıktır ki, kendi vicdanını sorgulamak yerine her zaman karşı tarafın vicdanını sorgulamayı yeğler. Şayet sözlerimizin tesirini ölçecek kadar tutarlı davranırsak belki bugün yılanın zehri kadar sivrileşen dillerimizi tutmayı güç de olsa başarabiliriz.
“Onurlu yaşamımdan da vazgeçemiyorum,
Onursuz aşkımdan da,
Bu ikisi arasında can çekişiyorum” diyor şair..