Olgunlaştıkça çevrende daha az insan, daha az eşya istiyorsun. Kendi içine dönmek kalabalıklar içinde olmaktan daha huzur verici geliyor. Gerektiği kadar konuşuyorsun. Her şeyin aşırılığından kaçıyorsun. Sadeliği, gösterişe; mütevazı bir yaşamı görkemli bir yaşama tercih ediyorsun. Sadeliğin, basitligin minimalize bir hayatın insanın en büyük zenginliği olduğunu anlıyorsun....