Çocuğun çocukluğunu yaşamasına izin vermek demek, onun kimseyi dikkate almadan her istediğini yapması ya da her istediğini elde etmesi anlamına gelmiyor.
Çağımızın önemli psikologlarından Abraham Maslow, " Anne-babalar çocuklarıyla ilgili planlar yaparak ve umutlar taşıyarak onlara görünmez deli gömlekleri giydirirler," diyor.
"Gece lambalarımız yanarken bize bir şey zarar verebilir mi anne ?" diye sordu. "Hiçbir şey olmaz canım, onlar annelerin çocuklarına bekçilik etsin diye geride bıraktıkları gözleridir."
Şimdilerde çocuklar çok bilgili, çok geçmeden perilere inanmaz oluyolarlar. Ne zaman çocuk "perilere inanmıyorum" dese bir yerlerden bir peri düşüp ölüyor.
O, gördüğü her şeyi yalnızca tek bir kişiye anlatmak isterdi; denize çıkan sokakları, bahar geldiğinde bu şehri, yazın herkesin nasıl güzelleştiğini, şarkıları, kitapları, mutsuzluklarını ve her şeyi.
Sanki birini değil de beraberinde bir sevgiyi arıyordu ve ne olursa olsun sevgi arayan birini en karanlık, en küstah, en acı verici cümlelerinden bile tanırdım.