Kimsesizler matemini birkaç ay önce okumuştum. Ondan önce de başlayıp bitirmediğim olmuştu. Kimsesizler mateminde geçen ana karakterlerin naifliği beni cidden çok etkilemişti. Aralarındaki o saf, temiz bağ bana Sabahattin Alinin şiirlerini anımsattı. Zamanımızda onların arasında geçen o sevgi türü saf sevgiler pek kalmamış durumda. Hal böyleyken Kimsesizler Matemi bizi başka, daha güzel bir diyara götürüyor. Beni etkileyen bir durum da Safir Mila’nın merak edilen geçmişi oldu. Tamamen anlatılmıyor kitapta küçükken ne yaşadığı, ama biz okurlar olarak tahmin etmek pek de zor değil. Eski zamanlardaki (okuduğum kadar bildiğim) o güzel, temiz, naif sevgilere bayılan bir insanım. Bu kitabı ise kesinlikle öneririm. Anlatım biçimi, dil kullanımı kitap okumaya yeni başlamış bir insanı da asla zorlamayacaktır.
