Zamanlar geçmeyi bilmezdi senden uzakta
Karanlıklar alabildiğine büyürdü
Sesin çıkmazdı kulaklarımdan
Uyku tutmazdı gözlerimi bir türlü
Kirpiklerimle adını tavana yazardım
Resmini çizerdim duvarlara
Ezan okunurdu uzak bir camiden
Bir an gözlerimi yumar
Tanrı'dan seni dilerdim
Sonra bir sabah başlardı sensiz
Bulut buluttu gözlerim