Evet haydi Mücella kalk bir nohut kahvesi pişir de sedirin üstünde oturarak içelim.
Keşke bekarlığımı verebilseydim dediğin Güzideden laflayalım ya da sedrin üzerinden geçen bütün hikayelerden parça parça konuşalım. Çok mu korktun bilmiyorum ama belki de en iyisini sen yaptın. Kimseyi almadın hayatına kimsenin kimsesi olmadın. Bilmiyorum ama seninki gibi bir hayatım olmasını sanırım ben çok istiyorum. Hayatıma kimsenin eli dokunmadan yaşayıp gitmeyi.
Çok güzel bir kitaptı bazen uzun uzun betimlemeler insanı biraz sıksada verdiği mesajları güzeldi. O mahallede yaşamak Neyyire Hanımın bir akrabası olmak isterdim, arada sırada Mücella'ya gidip gelmek bir nohut kahvesi eşliğinde dertleşmek isterdim. Neyyire Hanım'ın cenazesinde bulunup Mücella' yı teselli etmek ya da kendi yalnızlığımda Mücella'nın yalnızlığını eritmek isterdim. Bir arkadaşım Merve en yalnız kaldığın an oku bu romanı demişti. İliklerine kadar hissedeceksin acıyı ve gerçekten de öyle oldu. En yalnız olduğum anda okudum bu kitabı ve iliklerime kadar hissettim yaşadığım acıyı yalnızlığımı... Mücella keşke seni tanıyabilseydim. Bir nohut kahvesi eşliğinde sana yoldaş olabilseydim...
