İçindeki boşluk sık sık ağlatıyordu Selda'yı. Hayatının nabzı ne kadar düşüktü. Sanki hamurunda bir şey eksik bırakılmış, Selda büyüdüğü, her yıl bir yaş daha aldığı halde, hayatın yakıcı tadının alındığı o tamlığa, o biraz azametli olgunluğa varamamıştı. Yaşadığı yıllara bakıyor ve şu dünya üzerinde kendinden başka herkesin, herkesin değilse bile bazılarının, hayatta kan ter içinde kalarak derin damarlar kazdığını, kendisininse kumun üzerinde hemen kaybolacak bir iz bırakmakla yetindiğini düşünüyordu.
Sayfa 208Kitabı okudu
Hayatını değiştirmeyi düşünmeyen, giderek daha az şeye razı olan, hiçbir şeye itiraz etmeyen biri... İşten eve, evden işe yani. Bir gün kendime niye yaşadım ki bunca yılı diye sormaktan korkuyorum.
Sayfa 196Kitabı okudu
İkisi de iyi işleyen, rahat ettiren bir düzen gelip onları bulsun istemişlerdi. Bu büyük rüya gerçekleşmedikçe, sorunlar arttıkça suçu birbirlerinde arar olmuşlardı. Bağlar zayıflıyordu, aşk da bağların en dayanıksızıydı. Zaman geçtikçe hayat hayali bastırıyordu.
Sayfa 167Kitabı okudu
Reader Follow Recommendations
Bütün insanlar gibi yalnızlıktan korkuyor olmalıydı dedesi. Buna son zamanlarında bir de ölüm korkusu eklenmişti. Bu yüzden mi ansızın dindar biri olmuştu? Gençlikte iş güç, sorumluluk, evi barkı yürütmek telaşı yalnızlık ve ölüm korkusunu uzakta tutuyor, ama gün gelip kapı çalınmaz, kimseler uğramaz olunca böyle bir korku sarıyordu insanı demek ki. Bu tuhaf yaşlılık yıllarının sonunda dedesi gençlik yıllarına dönmüş, orada kalmış ve sonunda dünyadan geçip gitmişti işte.
Sayfa 157Kitabı okudu
Yazarlar sıradan sandığımız insanları evirip çevirirler, başka bir gözle bakarak onlardan yeni insanlar yaratırlar. Bu yeni gözle biçimlenmiş insanlar, artık bizim için sıradan değildirler, birer kahramandırlar. Gerçek hayatta da gizli bir elin onları alıp yeniden biçimlemesini isteriz. Bir el, deriz, bizi de biçimlese, biz de kendi hayatımızın kahramanı olsak, O el kendi elimizdir oysa."
Sayfa 109Kitabı okudu