Yorgun bir bedenimle hayat denen yaşamını arkasına sığındım...
O yorgunluğumun içinde sen var oldun,
Dalgalı olan çilemin içinde;
Sen sığınak olmadın!
Bense hep sende olan seni sevdim,
Sen beni gözlerinde ki fırtınalarından boğdun,
Yorgun bir gecedeyim,
Sabahı olmayan bir günün beklerken,
Sessiz akıp giden bir ömrü beklerken;
Ölümün yakamızdan olduğu bir yaşamı sürerken,
Beyhude geçen aklimisi bir çocuk gibi...
O yalayıp duruyoruz!
Kendimizi temize çıkartıp,
Karşındakin karalayıp durduğumuz birgün içinde yaşıyoruz...
Baharda gel!
Çiçekler açar,
Yağmurda gel!
Sende toprak kokar,
Çayırın kenarında!
Gözyaşlarım seni boğmasın,
Sılada gel!
Umutlarım tükenmesin,
Gün içinde gel!
Gece seni çalmasın,