“Ateş oldum,
Yanıp tutuştum
Kendi düşüncelerimden…
Niye bu katılık?
Güvensizlik, bu nefret…
Derisini değiştirmeyen yılan,
Kafasını değiştirmeyen insan
Ölmeye mahkumdur!
Sadece bir aptal,
Sürekli taşlara
Yada insanlara takılır…
Bazı sırlar vardır,
Yalnız dostlara anlatılacak…
Bazı sırlar vardır,
Dostlara bile anlatılmayacak…
Bazı sırlar vardır,
Kendimize bile açıklanmayacak…
Neyse…
Doğrular ve yanlışlar yoktur,
Sadece yorumlar vardır…
Beni anlamıyorlar,
Ben bu kulaklara göre ağız değilim…”
Nietzsche
O sabah mı çıkmıştın, bir gün önce mi
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi?
Çok değişmişsin birden tanıyamadım....