Nazmiye Şen
Nazmiye Şen
@Munhasir
Avukat
Gau Hukuk Fakültesi
İZMİR
İzmir, 24 January
1329 reader point
Joined on April 2020
Okuma Hedefleri
tohum
Bu kitabın yayınlanmasını o kadar çok bekledim ki. Sonunda okumak nasip oldu. Olgun Aydoğu Hocam'ın titiz çalışması ve gecesini gündüzüne katarak verdiği emeğin meyvesinin tadının damaklarda tat bırakacağını zaten biliyordum. Ancak günlük hayatın akışında dahi zihnimde bu denli koridorlar açabileceğini, durup durup bana kendini hatırlatabileceğini bilmiyordum. Yeryüzündeki mevcut kaosun ardındaki en önemli etkenin cennetten kovuluş ile ilişkili olabileceğini hep düşürdüm ancak nedenini nasılını mantık çerçevesinde izah edemezdim kendime. Bu kitap sayesinde kafamdaki taşlar yerine oturdu. Böyle incelikli kitaplar insana kendini, kendi varoluşunu düşündürür. Bana da bu oldu. İnsan nedir? Beşer nedir? Tüm bunların yanıtlarını idrak edebildim. Daha da edeceğim. Çünkü insan olmak doğuştan edindiğimiz bir mertebe olmaktan ziyade hayat boyu sürekli bir " OL" ma çabasıdır. Bu çabada ise bize yardımcı olacak en önemli yoldaşlarımız, bize doğru yolları gösterecek kaynaklardır. Kendi adıma TOHUM ' la tanıştığım için çok ama çok mutluyum. Bu tür konulara meraklı olan tüm okurlara da tavsiye ederim. 2. Kitabı sabırsızlıkla bekleyeceğim.
Son zamanlarda okuduğum en dehşetengiz kitap diyebilirim. Serinin 2. Kitabı insanı alıp yerden yere çalıyor adeta. Ayfer Tunç'un güçlü kaleminin ürünü olan bu kitap duyduğumuzda, şahit olduğumuzda bir çoğumuzun yüzünü ekşittiği yadsınamaz gerçeklere ışık tutuyor ayan beyan. Söylenecek pek bir şeyde yok aslında çünkü yazar söylenecek her şeyi bu kitap yapmış. Ülkemizde gittikçe degersizleştirilen kadın haklarının ve "kadın" olmanın zorluklarının yanında dünyaya kız çocuğu olarak doğan bir bireyin ne kadar zor bir varoluş mücadelesi verdiğini, bu mücadenin asla ama asla eşit koşullarda yaşamadığımız bir hayatta verilmek zorunda kalındığını ince ince, ilmek ilmek işlemiş. Söylenecek ne kadar söz varsa yazar o sözleri bu kitap yapmış. Tek kelimeyle nefes kesici!
İnsanın "insan" olması için kendini en iyi şekilde gerçekleştirmesi gereklidir. İçinde yatan sessiz cevheri iyi analiz edip anlayabilmesi ve kendinin en iyi versiyonu olması gereklidir. Her insan aslında bir cevherdir ve insanın o cevheri bulması, doğru anlaması, ortaya çıkartması, parlatması, farkında olması hayatını değiştirir. İnsan değişirse dünyası değişir. İnsanın anlam yolculuğunun icra sahnesi, insan olma sanatının icra sahnesi ise dünyadır.
Maia Ece... Öyle bir kitap yazmış ki, zaman kavramını unuttum okurken.. Okudukça düşündüm, düşündükçe 'fark ettim' ... Su gibi aktı sayfalar.. Kendimi okumaya başladım bitirdiğimde, satır satır, dura düşüne.. Kalemine sağlık..
Reader Follow Recommendations
İçinde yaşadığımız çağ kimsenin önünü göremediği, maddi manevi buhranlar yaşadığı ve hayatımızdaki belirsizliklerin bizleri daha da tahammülsüz, mutsuz,kaygılı bireyler olmaya ittiği bir çağ. Kafamızın içinde kavga edip duran, birbiriyle mücadele edip bir şeyleri alt etmeye çalışan bir cümbüş var. Bu cümbüş o kadar gürültülü ki kendi benliğimizin sesi cılız kalıyor çoğu zaman. Duyamıyoruz kendimizi ve sağır kalıyoruz kendimize olumsuzlukların peşinde sürüklenirken. Hep bir mücadele, hep bir kaos. Ülke gündemimizde sürekli değiştiği için artık takip edemiyoruz gündemi dahi. Bize gösterilen kadarına kanıyoruz, bize gösterilen kadarı üzerinden fikir sahibi olduğumuzu zannedip yorumlarda bulunuyoruz, olumsuzluğa sürükleniyoruz böyle böyle... Kendimize gelemiyoruz, kendimizden ne ara bu kadar uzaklaştık ve içimiz kaygıyla, stresle doldu hatırlamıyoruz.. Kendimize gelmeden nasıl kendimiz oluruz ki? Kitaplarda yazmayanı tefekkürle idrak eder insan. Kendini anladıkça, kendine döndükçe, kendi olma yolunca mücadele ettikçe kendine gelir insan. Bizi bizden uzaklaştıran şeylerin tamamen manipülasyondan, sadece bir görünüşten, sanmadan, ibaret olduğunu anladıkça daha da yaklaşırız kendimize. Bu kitap çok güzel bir rehber. Hakan Mengüç'ün, kitaplarını yazarken kaleminin ucundan sadece kelimeleri değil sevgisini de akıttığını düşünüyorum artık zira huzur buluyorum kitaplarını okurken. İçimden sıcacık bir şeyler geçiyor sanki, saf, masum. Kıymetli bir çalışma ve su gibi akıyor sayfalar. Okumanızı tavsiye ederim.
Su gibi bir kitap, nasıl güzel nasıl Tadı damağımda kaldı desem yeridir. Günlük hayatın koşturmacasında oradan oraya savrulurken bana çok kaliteli bir soluk oldu bu kitap. Kısacası Hakan Mengüç bir kitabında daha ruhumuza dokunmuş. Çoğuncası kendi benliğimizi unutabiliyoruz kendi meşgalelerimizin peşine düşüp. Bazen de otomatiğe alınmış robotlar gibi tatsız tuzsuz ve yorgun bitirebiliyor günü çoğumuzun. Ama bu kitap şeker gibi geldi, dinlendirdi beni, kendi içimde güzel bir yolculuğa çıkarttı. İnsanı tefekküre sürükleyen kitapları çok severim, kendimi dinlemeyi, anlamaya çalışmayı.. Son satırları da okuyunca düşüncelere daldım, orada bir yerlerde kendimle karşılaştım, kendimle sohbet ettim, kendimi anlamaya çalıştım, kendime arkadaş oldum, kısacası tüy gibi hafiflemiş hissediyorum. Hayat karmaşık değil, biz karmaşık hale getiriyoruz ve bunu en başta kendimizi doğru anlayamadığımız için yapıyoruz. Yani iş bizde başlayıp bizde bitiyor. İnsan yeter ki kendine iyi bir yol arkadaşı olsun, mesele varmak değil yolculuk süresince edindiğimiz deneyimler ve o deneyimlerin bizleri nasıl birine dönüştürdüğünü fark etmek, manzarayı görmek bazen yolu değiştimek bazende yeni bir yol inşa etmek... Yeter ki hep yolda olalım. Bir musibet bin nasihatten iyidir derler ya büyükler düne kadar tek derdim varmaktı yolculuk değil. Ama hayat geçirdiğim bir trafik kazasıyla ışık tuttu kör gözlerime. Kendime geldim. Yolun daha başında bıraktığım kendi elimi, varma çabasıyla koştura koştura gittiğim yerden geri dönüp tuttum. Hala daha tutuyorum. Kendi elinizden tutun.. Hayat çok kısa.
