Tuğba
@Munzevii
Odyolog
91 okur puanı
Nisan 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
İnsanları sevmemeye başladı mı insan, insan gibi yaşamayı da sevmemeye başlıyor, insan gibi çalışmayı, kazanmayı, yemeyi, içmeyi, sevişmeyi, ölmeyi.
Çünkü insanın her zamanki hatası bilmediği ve görmediği şeylere güvenmek, onların önemli şeyler olduğunu düşünmektir.
Yaşadığımız yeri değiştirerek tutkularımızdan, açgözlülüğümüzden, kararsızlığımızdan, korkularımızdan ve isteklerimizden kurtulamayız.
Sayfa 101Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
"Onları orada görmeye öyle alışmışız ki kimse kafasını kaldırıp güneşe ve gökyüzüne bakmaya tenezzül bile etmiyor."
~Lucretius
Başkasının bildikleriyle bilgin olabiliriz ama kendi aklımızdan başka hiçbir şeyle bilge olamayız.
Korku ve güvensizlik kötülükleri davet eder.
Alışkanlık yargılarımızı körleştirir.
Martialis der ki, "Her yerde olmak hiçbir yerde olmamaktır."
Eğer onu dizginleyecek, zorlayacak uğraşlar bulmazsak aklımız hayal gücünün bulanık tarlasında kendini oradan oraya atacaktır. Amacı olmayan bir zihin kaybolur.
İnsanlar inanılmaz derecede gösterişçi ve değişken yaratıklardır bu yüzden insanlar hakkında ortaya kesin bir yargı koymak çok zordur.
Gördüğünüz gibi bizim mutluluğumuzu ya da mutsuzluğumuzu belirleyen şey hakikat değildir. Bizler tasavvur eder, kanaat sahibi olur sonucunda da mutluluğa ya da mutsuzluğa erişiriz.
Anlatıya yön veren şey, ses değil kulaktır.
Rastladığı bütün yeni yüzlere eski izlerin damgasını vurup her birine en uygun maskeyi buluyor.
"Belleğin imgeleri bir kez dile vurulup sözlerle sabitleşti mi silinip gider."
Kendimizi yaşayabildiğimiz ve beraberliklerimize bir şeyler katabildiğimiz her yerde sevgi vardır.
