Eğer iki insan birbirini sevmişse ve sürekli ayrılıp barışıyorsa en sonunda hiç barışmazlar. Yeni insanlar girip çıkar hayatlarına. Birbirlerini geride bırakırlar, hatta anılarını bile. Seslerini kokularını unutacak kadar uzak kalırlar. Göz göze gelince bakamayacak kadar yabancı olurlar. Birbirlerinin gözlerini başkasında bulmaya kokularını başkasının kokusuna koymaya başlarlar. Kaderse öyle bir şeydir ki tekrar birbirlerini bulurlar. Ne olursa olsun araya ne kadar mesafe girerse girsin hayatlarına kim girip çıkarsa çıksın elbet birbirlerini bulurlar. Baktığı gözlerin uğruna aldığı kokunun hatırına kader elbet bir araya getirir.
İnsanlara Bi iyiliği düzenli olarak yapınca onu sizin göreviniz zannediyorlar yapmayınca suçlu oluyorsunuz bundan daha büyük Bi nankörlük çeşiti görmedim.