“ Yaşamla ölüm arasında bir kütüphane var ,” dedi . “ Bu kütüphanedeki raflar sonsuza kadar gider . Her kitap yaşamış olabileceğin başka bir hayatı yaşama şansını sunar sana . Farklı seçimler yapmış olsan , şu an nasıl bir hayatın olacağını görürsün…
Pişmanlıklarını telafi etme şansın olsaydı , bazı konularda Farklı davranır mıydın ?”
Yargını kendine saklamak, çok büyük bir umut meselesidir . Bunu unutursam , babamın kibirli bir tutumla öne sürdüğü , benim de kibirli bir tutumla yinelediğim gibi , en temel edep anlayışının doğarken eşitsiz paylaştırıldığını unutursam , bir şeyleri gözden kaçıracağımdan hâlâ bir parça korkarım .
Daha genç ve kırılgan olduğum yaşlarımda babamın verdiği bir öğüt , o günden beri aklımdan hiç çıkmaz .
“Birisini eleştirmeye kalkıştığında “ dedi bana , “şu dünyada her insanın senin sahip bulunduğun ayrıcalıklara sahip olmadığını hiç aklından çıkarma .”
Sayfa 1
Okur Takip Önerileri
Eski öğretme yöntemi ile yenisi arasında sistemde bir çatlak var ve dünyanın her yerinde çocuklar her gün bu çatlaktan aşağı düşüyor . Dünya hep daha hızlı değişiyor ama sistem değişimi ya hiç olmuyor , ya da olduğundan yavaş ve çoğu zaman da yanlış yönde oluyor ; çocuklara öğretilen şeyler ile aslında öğrenmeleri gereken şeyler arasındaki boşluk her gün büyüyor .
Sayfa 10
