Durum bu hale geldiği için olabilecek tek şey buydu; ama tatlı bir hoşnutlukla küçük, ama sımsıcak parlayan kulübemde tek başıma kaldım ve aramızda önceleri var olmayan
bir bağın ya da söze dökülmemiş bir şeyin kurulduğunu biliyordum.
"Sanki hep bu yaşamı yaşamışım gibi geliyor. Kitapların ve okumuş insanların dünyası oldukça belirsiz, gerçeklikten çok bir düşün anısı gibi. Yaşamıının tüm günlerinde avlanmış, baskın yapmış, savaşmış gibiyim. Ve siz de bunun bir parçası gibi görünüyorsunuz. Siz .. . " Az daha, "benim kadınımsın, yoldaşımsın," demenin eşiğine geldim ama onun yerine kayıtsızca, "zorluklara iyi karşı koyuyorsunuz," dedim.
Okur Takip Önerileri
Çam ağaçlarıyla kaplı dağlarında, insan ayağı basmamış
zannedilen yerlerde mermer köprülere, işlemeli sütunlara rastlardım. Bunlar benim çocukluğumun arkadaşları, hayallerimin mevzuuydu. O zamandan beri tabiatı ve onun mantığını her şeyin üstünde tutarım. Bırakalım, arkadaşlığımız da tabii yolunda yürüsün. Biz ona suni istikametler vermeye, peşin kararlarla onu bağlamaya çalışmayalım!”
ve bunların içlerinde çarpan her bir yürek de hemen yanı başındaki yüreğin bile bilmediği ayn bir sır taşır içinde! En berbat şeyler, hatta Ölüm bile böyledir.
