Esra
@N_zende
Oku. Yaşat. Sev.
Filolog
Edebiyat
24 Ocak
21 okur puanı
Mayıs 2021 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
Çamurlu suya fırlatılan iri bir taşın sıçrattığı kirli damlalar gibi dört bir yandan üzerime çullanan zorluklar, zamanı soluk bir telaş tülünün arkasına saklamaya çalışsa da aklım çetelesini düzgün tutuyordu..
Okur Takip Önerileri
Leylâ'sı, ilâhî kudretin yeni bir cilvesi ile 'Mevlâ' olan kimseye, Mecnûn denilir mi hiç?
Ah! Bütün hallerde, yine kendini zevk ederek, böbürlenenler, "Her grup kendi yanlarında olan (din ve kanaat)la böbürlenicidirler." ayeti ile işaret edilen durumu kendilerine mühür yapmışlar.
Oğuz Atay’ın dediği gibi: "Anlamıyorlar, nazlanıyorum sanıyorlar. Oysa hiçbir şey istemiyor içim."
Bütün zahirî sükûnetime rağmen kafamın içi bir harp, bir ihtilal sahnesi gibiydi.
İnsanın yegâne bilgisi, birşey bilmediğini itiraf ve tasdik etmektir.
Erenlerin yolu çoktur. Biz bunların hepsine 'evet' dedik. Bırak, bize varsın deli desinler. Bizim delimiz bile akıllıdan iyidir.
-Olmak lazım.
-Ah, ah!.. Olmak; olmak... İşte bu mümkün değil.
-Niçin?
-Çünkü olmak için evvela olmamak gerekir.
Hep ikilik, birlik içindir; bak! Bir göz iki görüyor. Birlik ise dirlik içindir; bak! İki göz bir görüyor.