Kimsenin yağmuru seyretmediği bir dünyada, yıldızları sevmenin yalnızlığı ile her gün biraz daha geri çekildim.
Şükrü Erbaş
"Gönül yorgunluğu ne, biliyor musun?
Gökte yıldızın kalmıyor.
Gölgen bir yere sığmıyor.
İçindeki şarkı içinde boğuluyor.
Penceren sokağa bakmıyor.
Bütün sevgi sözleri kalbinde cezaya dönüyor. Kirpiklerin hiçbir güzellikle halkalanmıyor.
Baktığın bütün sular yeraltına çekiliyor.
Sevmek korkusu ayrılıktan çok önce acı veriyor...."
Şükrü Erbaş
…ve güz geldi ömür hanım. dünya aydınlık sabahlarını yitiriyor usul usul. İnsanın içini karartan bulutların seferi var göğün maviliğinde. yağmur ha yağdı ha yağacak. incecik bir çisenti yokluyor boşluğunu insan yüreğinin.
hüznün bütün koşulları hazır. nedenini bilmediğim bir keder akıyor damarlarımdan. kalbimin üstünde binlerce bıçak ağzı…
ve yüzüm ömrümün atlası; düzlükleri bunaltı, yükseklikleri korku, uçurumları yıkıntılarımla dolu bir engebeler atlası. Yaşamak bir can sıkıntısı mıdır ömür hanım?
Şükrü Erbaş
Reader Follow Recommendations
Uyandım.
Yaşadığıma bir daha şükrettim. Birazdan
kalkacaksın. Odan can bulacak. Eşyalar kirpik kirpik uyanacak. Aynan bayram yeri. Su değil parmakların akacak musluktan. Terlikler ayaklanacak. Giyindiğin her şey teninle
sarhoş. Pencere, korunun rüzgârıyla öpecek ensenden. Işık,ışığa karışacak. Ben, bütün bunların ortasında, titreyerek bakacağım sana. İnsan nasıl ağlamaz bu büyük masala.
#Günaydın, beni doğuran sabah.
Şükrü Erbaş
Yüzün, bir türkü sonrasının kederli dalgınlığında.
Şükrü Erbaş...
yaşayamadığım, ertelediğim, mecbur bırakıldığım, zorunda olduğum, yarım bıraktığım, gücümün yetmeyip vazgeçtiğim her şey için kendime bir hayat borçluyum ama elimde bir hayat daha yok.
Herşey göründüğü gibi olsaydı,eline aldığın deniz suyu mavi olurdu….
(George Orwell- )
Aşk; topuklarından etine kadar işlemiş bir nasırdır, ya canın acıya acıya adım atacaksın yada canını acıta acıta söküp atacaksın..
çalıkuşu
Reşat Nuri Güntekin
Fuzûlî aşkı anlatırken hep acıdan,
elemden, ayrılıktan, yanmaktan,
parçalanmaktan bahsediyordu.
Aşk ayrılığının bir azap olduğunu söylüyor, sonra da azabın “a-z-b” kökünden türediğini, bunun da “lezzet”demek olduğunu söylüyordu. Demek ki aşkın azabında bir lezzet vardı ve dertleri zevk edinmeyince aşkın tadı çıkmıyordu.
İskender Pala / Babilde Ölüm, İstanbulda Aşk
