Bu gibi durumlarda başkaları ne yapar bilmem, amma ben yalnızlığı ararım. Üzüntümü kimseye belli etmem.Herkesin derdi kendine yeter. Dişimi sıkar, üzüntümün geçmesini beklerim.
"...Bir kılıç,alacağı canların bedelini önceden ödermiş.Dövüle-dövüle"- diye devam etti.Öyleydi belki de,ruhumuz dövüldükçe keskinleşiyor ve hayata karşı olan bedelini ödüyordu.
Annem tuhaf yaratık vesselam.Sevgiyi keşfinden beri,gözleri kör,kulakları sağır ve beynine de kan gitmiyor denilecek bir hastalık gibi güzelliği umursamıyor.