Aziz Can Fener
@Nartsav
Hiçbir şeyden hallice.
instagram.com/arkaiksapien
Tiyatro
DEÜ - DÜ
İstanbul, 10 Haziran
189 okur puanı
Mart 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
İNTİHAR MEKTUBU *
6 Haziran 2019
Kıymetli ailem, dostum ve diğerleri
Hayatıma birçok kez dokunmuş olmanızın haklı sevincini yaşıyorum. Uzunca yollar katettim, yorgunum ve üşüyorum. Gövdemin ağırlığı yüzyıllardır sürüyor ve ben bu kainata sığamıyorum.
Ellerim uzuyor ve kırılıyor, avuçlarıma değen toprak kokusunu arzuluyor olmaktan kendimi alamıyorum. Karıncaların sesini duyuyor ve onları anlamakla mükellefim, yan apartmanın tadilatı da bitmek bilmiyor. İnsanların ruhunu karalıyorum ve elimde bir tek renk yok onlara dair. Cebimde de üç-beş metelik var…
Körfeze diktiğim incir ağacına uçurtmalar takılmış.
Biraz açım ve aynaların bana eşlik etmesini seviyorum. Annemden kalan tencerede bir parça yemek var, kediler de birbirine girmiş ben yokken. Ben suya hasret ancak komşu bahçeyi suluyor.
Mektubum ulaşana kadar incir ağacının gölgesinde duracağım, beni ararsanız uçurtmalara bakın.
Küçüklerimin gözlerinden öpüyorum.
Mevsimler sizden öcünü almadan kalın sağlıcakla.
en dipler * 1
youtu.be/GpPef57gjHY
Toplumsal Günceler adı altında yaptığım deneysel mini-belgesel tadındaki videom YouTube’da 😊 izlemenizi ve değerli yorumlarınızı bekliyorum... şimdiden teşekkürler 🙏
Okur Takip Önerileri
İncir ağaçları uçurumlara meylediyor,
ağzında bir ölüm türküsü tutturmuş gidiyor insan.
deneme.
Şakaklarımda namlu ve sıksan bilincim un ufak olacak
her bir anı dağılacak etrafa
ve toprakta yeşerecek yeni umutlar.
Bir arı konacak taze çiçeklere
alıp uzaklara götürecek seni benden,
Bir nehire düşerim elbet leyleğin gagasından umutsuzca
sen düştüğün yerde toprağa meyletme
suya karış bir nehirde...
Aynı anda binbir troyka koşsun okyanuslara,
Ellerinde meşaleler korkak şövalyelerin.
Varsın gökyüzünden siyah alevler yağsın dudaklarıma
Ben saçlarını müzik notalarıyla tararken
günahlarımı eski bir sandığa doldurup ateşe vereyim.
deneme.
Gök yarılsa da içine düşse ruhum,
bir elma daha koparılsa bir yerlerde
bir gemi yapsam da Nemrut’tan kanatlanıverse...
bir güneşi batırsam doğuda
bir güneşi doğursam batıda
kimin mahalle
Eski bir mahalle bu,
bir sokağında salıncak kurdum kayıp çocuklarım için
kimi zaman bir sokak doldu ciğerlerime,
kimi zaman zehirli papatyalar sardı mahalleyi
kimisi zamana karşı iki zar attı
zaman kiminin elinde kaldı,
kiminin mahallesi yandı elinde ayna
kim zamanı geride bıraktı ?
anneye not. 24.08.2020
Yüzlerce gün döndü babamdan kalan eski saat
her bir yıldıza bir ölüm düştü her mevsim
plastik sandalye ve öksüz kalmış bir lavanta
ve gece yine içime doldu
ellerim gökyüzü, ayaklarım toprak
zamana yenik düştü de yüzlerce gün durdu eski saat
her bir yıldıza bir gökyüzü düştü her mevsim
bir tutam saç teline dolayıp da boynumu
Sonsuz kere sonsuz yıldızdan bir tanesine astım kendimi.
deneme.
Saatlerin hepsini geri aldım,
işe yaramaz bir bütünün parçası olmaktan çıktılar
artık hepsi daha elverişsiz
yelkovanın başlığı nükleer bir faktör şimdi.
boyunlarını kırdığım kalemler öksüz
hürriyeti kancaya takılmış bir balığın temennisi küçük bir fanus
köşe başı boğazlanan birinin çığlığı değil de,
gece karıncaların gürültüsünden
deneme.
Bir at nehire bırakıverdi kendini,
kırlangıçlar kahkahalarını yarıda kesti kızıla çalarken gökyüzü,
tavşan sırtını döndü çoktan dağa,
dağ güneşe küstü
ağustos böcekleri sus pus
bir arı bir daha yaşam taşımadı başka bir çiçekten
iki kaldırım arası açmış papatya kopardı yapraklarını
su ateşi bir daha söndürmemeye and içti
ateş de ruhunu şeytana sattı
bir çocuk öldü uzakta,
bir uçurtma astı kendini gökyüzünde kendi ipine...