Felaketin ne demek olduğunu herkes bilir, insanı aciz bırakır böyle bir şey.
Umutsuzluk susar. Kaldı ki susmak bile, gözler konuşurken bir anlam taşır.
Güvendiğim kim varsa ruhumdan bir parça koparıyordu ve artık tükenmek üzereydim.
Reader Follow Recommendations
Şimdi bütün insanların sessizliği ağır gelmişti bana.
İnsan gerçekte kendisinin küçüldükçe küçüldüğünü, yalnızlaştıkça yalnızlaştığını, bütün o ışıklardan ve o coşkudan saatte bir milyon mil hızla uzaklaştığını hisseder ya, onun gibi bir şey işte.
Sessizlik bunaltıyordu beni. Sessizliğin sessizliği değildi bu. Bu benim kendi sessizliğimdi. Çok iyi biliyordum ki otomobiller gürültü yapıyordu...Nehirler de gürültü yapıyordu. Ama ben hiçbir şey duyamıyordum.
-Hangi suçumu, dedi. Ne bir insan öldürdüm, ne de bir şey çaldım. Yalnız bütün insanların birbirini soymalarından, birbirlerini öldürmelerinden başka bir şey olmayan bu düzeni benimseyemiyorum.
Sayfa 346Kitabı okudu
Bizi çıkarlarına alet eden, bizim gözlerimizi kapayan insanlara anlatmalıyız ki, biz her şeyi görüyoruz, aptal değiliz, hayvan değiliz, bizim istediğimiz salt yemek değil; insanlara yakışan bir yaşayıştır.
Sayfa 32Kitabı okudu
Yoksullar bu kadar acıya dayanma gücünü nereden alıyorlar?
Sayfa 212Kitabı okudu
Zor iş doğrusu şu dünyada kadın olmak! Yalnız yaşamak çok zor, birisiyle yaşamaksa bezdirici.
Sayfa 107Kitabı okudu
Her zaman ve her yerde en çok çalışan biziz, yaşamın nimetlerinden en az pay alanda biziz. Bizi düşünen kim? Kim iyiliğimizi düşünür bizim? Kim insan yerine koyar bizi? Hiç kimse!
Sayfa 82Kitabı okudu
İnsanların açık sözlü olanlara inanmaması yeni değil...
Sayfa 75Kitabı okudu
Halk, çıkarına düşkündür ama korkaktır!
Sayfa 73Kitabı okudu
İnsanın ruhuna işkence ederler... Pis elleriyle... Bu, daha çok acıtır!
Sayfa 57Kitabı okudu
Niçin böyle fena yaşadıklarını anlamak için, onların yaşama nasıl başladıklarını anlamak gerek…
Sayfa 28Kitabı okudu