Nazan tekrar paylaştı.
Değil
Bilmem ki nasıl anlatsam;
Nasıl, nasıl, size derdimi!
Bir dert ki yürekler acısı,
Bir dert ki düşman başına.
Gönül yarası desem...
Degil!
Ekmek parası desem...
Değil!
Bir dert ki...
Dayanılır şey değil.
Orhan Veli Kanık
KULEDEKİ oda karanlık.
Ama onlar yüzlerini gülümsemeleriyle aydınlatıyorlar. Körler gibi çevreyi elleriyle yoklayıp birbirlerini bir kapıyı bulurcasına buluyorlar. Birbirlerine neredeyse geceden korkan çocuklar gibi sokuluyorlar. Oysa korkmuyorlar. Onlara düşman olan hiçbir şey yok: ne dün, ne de yarın; çünkü zaman, çöküp gitmiş.
Okulda, anladıkça başaracaksın.
Yaşamda, başardıkça anlayacaksın.
Gelecek mutlu-mutsuz, inanmasan da;
Gözlerin yaşardıkça anlayacaksın.
Okur Takip Önerileri
Ah, şikayet edemeyeceğiz biri tarafından incitilmek ne acı!
