Seni düşünürüm,
Anamın kokusu gelir burnuma
Dünya güzeli anamın.
Binmişim atlıkarıncasına içimdeki bayramın
Fır dönersin eteklerinle saçların uçuşur bir yitirip bir bulurum al al olmuş yüzünü.
Küstürmeyin insanları hayata. Sonra her şeyden vazgeçiyorlar. Yaşamaktan, güzel olan her şeyden. Bir odada yalnızlığı; bir dağ başında kalmayı, bir adada mahsur kalmayı, nerede bir yalnızlık varsa onu istiyorlar. Küstürmeyin işte bazı insanları.