Her şeyi tüketiyoruz.
Sevgiyi, saygıyı, yeri,göğü, yeşili, maviyi..
Kısacası güzel olan her şeyi.
Geriye bir tek var olduğuna inandığımız
insanlığımız kalıyor.
N.Süzen
Dışım güllerle bezeli rengarenk
Dikenleri yüreğime saplanıyor,
Kana kana ,sızlaya sızlaya...
Öyle kolay değil güllere bezenmek
Ağlaya ağlaya toprağına can suyu
oluyor insan.
N.Süzen
Tek başına dimdik durmayı öğrendim,
dönüp bakmadan ardıma ilerlemeyi,
bildiğim yoldan asla geri dönmemeyi, yapamayacağım diye korktuğum
şeylerin üstesinden gelmeyi!
Başkalaşırken insanlar,
ben olmayı öğrendim
En çok sevmeyi ; kuşları, ağaçları, gökyüzünü ,esip geçen rüzgarı,
yağan yağmuru ,doğan güneşi.
N.süzen
"Senin duymak istediğin kelimeleri söyleyemez. Sen de ona duymak istediklerini duyuramazsın. Aşkın dili bazı zamanlar sessizlikten ibarettir.."
( 🎬 Barfi: Aşkın Dile İhtiyacı Yoktur )
Siz kızınızı çok seviyorsunuz.
- Kızınız beni çok seviyor.
- Ve ben kızınızı çok seviyorum.
Aramızda bu kadar çok sevgi varken neden bir aile olmuyoruz?
( 🎬 Barfi: Aşkın Dile İhtiyacı Yoktur )
İnsanlar ileride utanç duyacakları
sözler söylüyorlar.
Pişman olacakları eylemleri
zevkle icra ediyorlar.
Ve her şey gözlerimizin önünde
cereyan ediyor.
Şaşkınım Bu hayat bir tarladır,
buğday ekip de yonca biçilmez.