Kötü şeylerle kötü insanları bir deftere yazıp, kalın kitapların altına koymam gerektiğini söyledi, bir an önce çürüsün diye, çünkü bir insanın, huzur ile çürüyen ve kimse tarafından okumayan kitapları en iyidir!
Öyle zannetti ki çıkardığı sesten değil çıkarmadığı sesten mesuldür insan en fazla. Gün gelir hissetmediğin acının da hesabı senden sorulur, kalbimden sorumsuzum sanma.
“Kendini konuşarak değil, susarak anlatmayı öğrenmiş çocuklardık. Cüsseli laflardan ürker, kırılgan sessizliklere sığınırdık. Nihayet hem parçalandık hem de anlaşılmadık.”