Kaçıp gitmek istediğiniz yerin kaçtığınız yerle aynı olduğunu görmek tam bir aydınlanmaydı. Hapishanenin bir yer değil, bakış açınız olduğunu anlamak..
Akşam olduğunda küçük meydandaki sıralardan birinde otururken karmakarışık düşünceler geçiyordu kafamdan. Her şeyi aynı anda düşünmek, hiç birine gereken zamanı vermemek ne kötü bir huydu.