İşte şuramda tam yüreğimde günlerdir inliyen bir yara var, aslında yarada denmez sitem,Sahi şehrin camları küs gibi bana ve evler amansız surat aşmış,yine içime kapanıyorum o boğucu yalnızlığıma..
Depresyonun bilmem kaç bininci günü yine aklımdasın ama bu sefer sen tek değil geride bıraktıklarım da, suskunluk ve biraz keder yetiyor aslında ruhumu daraltmaya ..
İyi değilim ben mevsimler heyecan vermiyor artık yeni birşeye başlamanın sevinci yok artık içimde ruhum bedenime sığmaz oldu, içimde kimsesizliğimin hüznü var.