Hayatta çoğumuzun farketmediği , "sıradan" diyebileceğimiz bir insanı konu olarak işlemesi bence güzel ve farklı bir bakış açısı.
[Aslında sıradan derken bile çoğumuzun sıradan olduğunu söylemek isterim.]
Hayatta tek amacı işi olan (belki de tek mutluluk kaynağı) karakteri Akakiyeviç'i , toplumdaki bu insanların duygularını da anlattığını düşünüyorum.
Nikolay V. Gogol'un ilk kitabını okumama rağmen kalemini beğendiğimi belirtmek istiyorum.
Okuyup anlamak, anlayıp yaşamak umudu
ile...
