Yaşamın meşakkatini geride bırakmış olmak, yaşlılıkta bir avuntudur.Buna göre, yaşamını ancak hem zihinsel, hem bedensel, çok büyük acılar yaşamadan geçiren kimse en mutlu yazgıya sahiptir;ama en canlı zevkleri ya da en büyük hazları tatmış olan değil.