Ben şimdi ne yapsam,ben şimdi ne yapsam kaç kere yalnız kaç kere yalnız, ama kaç kere yalnız, gene kaç kere insan olmalarımla
Kapansam, evlere kapansam, yıkanmış bir deniz bulacaksam
Ben derim : sana olmak,seni duymak,seni yürümek
Besbelli seni büyümek kendimde
Ellerim kendini tekrarlar sen deyince.
Sayfa 128
Reader Follow Recommendations
Ne sen,
Ne ben,
Ne de hüsnünde toplanan bu mesa,
Ne de alam-fikre bir mersa,
Olan bu mai deniz
Melali anlamayan nesle aşina değiliz.
Sana yalnız bir ince taze kadın
Bana yalnızca eski bir budala
Diyen bugünkü beşer
Bu sefil iştiha, bu kirli nazar,
Bulamaz sende bende bir mana,
Ne bu akşamda bir gam-ı nermin
Ne de durgun denizde bir muğber
Lerze-i istitar ü istigna.
Ölmek değildir ömrümüzün en feci işi,
Müşkül müdür ki ölmeden evvel ölür kişi.
Yalnızlığın azabı bir işkenceden beter;
Yalnız bu kahrı insanı tahrib için yeter.
Buğulandıkça yüzü her aynanın
Beyaz dokusunda bu saf rüyanın
Göğe uzanır -tek, tenha- bir kamış
Sırf unutmak için, unutmak ey kış!
Büyük yalnızlığını dünyanın.
Sayfa 59Kitabı okudu
2=1
Kim o,deme boşuna...
Benim,ben.
Öyle bir ben ki gelen kapına;
Baştan-başa sen.
IBRAHIM
ibrahim
içimdeki putları devir
elindeki baltayla
kırılan putların yerine yenilerini koyan kim
güneş buzdan evimi yıktı koca buzlar düştü
putların boyunları kırıldı
ibrahim
güneşi evime sokan kim
asma bahçelerinde dolaşan güzelleri buhtunnasır put yaptı ben ki zamansız bahçeleri kucakladım güzeller bende kaldı ibrahim
gönlümü put sanıp da kıran kim
