Cenazesi çok kalabalıktı, yaşarken ihtiyacı olan insanlar şimdi gelmişlerdi. Daha önce kimse ona çiçek almamıştı, şimdi ise mezarı çiçekler ile kaplıydı. Bu hayatın nasıl bir oyunuydu?
Bir gün gelir, açmaz dediğin çiçekler açar, gitmez dediğin dertler gider, bitmez dediğin zaman biter. Ama hayat öyle bir şey ki önce şükür, sonra sabır, sonrada inanmak gerekir.
Bir bayram daha geldi içinde acı ve özlemler barındırarak,
onun için bu bayramıda buruk yüreklerle karşılıyoruz.
taki özlemiyle yaşadığımız gerçek halk bayramına ulaşıncaya dek...
CEJNA WE PİROZ BE.