"Her anıya bir şarkı kondurduk, dans ettik o şarkılar çalarken en güzel akşamlarda. Biz çok güzel anladık birbirimizi, seni bu koruyup büyütecek. Bana beni sevemeyişin sahip çıkacak."
Bana iyi gelmeyen her insanla konuşmayı kestim. Bana, benim verdiğim değerden daha az değer veren her insanı sildim. Kimse için çabalamak zorunda değilim. "Çokluk çöplükttür" diye bir söz duymuştum. Çok doğru.
Kırıp dökmeye gerek yokmuş, sessizce kabullenip devam etmeyi öğrenmek gerekirmiş. Olmuyorsa zorlamanın anlamı yokmuş. Tek taraflı çabayla insan ilişkisi yürümezmiş. Bazı şeyler o an anlamlıymış, kaçırınca geriye dönmek imkansızmış ve zaman ayırmak çok kıymetliymiş, öğrendim.
Biriyle aranızdaki bağ koptuysa, artık bitirdiyseniz bişeyleri; Bir daha iletişime geçmeye, ona varlığınızı hissettirmeye çalışmayın. Gerçek sevgi, gerçek dostluk, gerçek huzur olsaydı bu bitmezdi.
Bu; sizin zamanınızı boşa harcamak ve kendi içinizde benliğinizi yok saymaktır..