Ne zaman ağlayan birini görsem içim acisa da yine de sevinirim.Çünkü bilirim ki ağlayan kişinin kalbi henüz nasır tutmamıştır .katilasmamistir yureği.kalp ağlamazssa gözyaşı da akmaz denir ya.işte onun gibi.sevindigimizde atılan kahkahalar kadar, üzüldüğümüz zamanlarda dökülen gözyaşları da bir o kadar değerlidir.Bir düşünürün dediği gibi "Gözyaşı, çekilen sıkıntıyı ve bunun beraberinde gelen hakikati değiştirmez belki ama kalbi katilasmaktan kurtarır.gerceklerin betona çarpıp geri dönmesine engel olur."