beklemek, bir şeyin yoluna ve haline girmesini beklemek, beklerken olacak olanın olması için gereken her türlü başka hale geçişlere, kalışlara tahammül etmek ne zor şeydi. başı da, ortayı da, sonu da bilip beklemek ne tahammülü güç şeydi.
Sayfa 50 - İletişimKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
insanın içinde olduğu hal ona en yabancı haldir. deli deliliğini, genç gençliğini, ihtiyar fıkradığını bilmez. birisi yeri gelir de söylerse bunları duyar, duyar da yine anlamaz. ah işte hayat bu halle yaşanıyor, hayat habersizken yaşanıyor, yaşanıyor dediğim şöyle üstten geçiyor da aklın başına gelip kendi hayatına dair haberleri aldığında oturup bir bakılıyor, bu da neymiş diye, yine bir şey denemiyor.
Sayfa 40 - İletişimKitabı okudu
kendimi hep görmeye çalışır ama galiba bunun hakkından pek gelemezdim. şunu demek istiyorum, insan kendi ile başkaları arasındaki farkı ya da benzerlikleri nasıl bulur, bunlardan, bunların her şarttaki sabitliklerinden nasıl emin olur, bunu bilemiyordum. kendimi sıkıntılı ama bir yandan mağrur görüyor, ötekileri sıkıntısız ve haysiyetsiz sayıyordum. birinin biraz alttan alışı gönlümü bulandırıyor, biraz efelenişi yine nefretimi çekiyordu.
Sayfa 40 - İletişimKitabı okudu
insanlar çalışırken ne kadar mesut oluyorlar! yaratmanın hızı, onları içlerinde kavrayıp kurduğu zaman bu ölüm makinesi ne kadar güzel, ne kadar temiz bir âhenkle işliyor! sonra her şey nasıl sevimli, cana yakın oluyor. hiçbir şey kendi alın teri kadar bir insanı tatmin edemez. çalışan insan kendi varlığında hüküm süren bir âhengi bütün kainata nakleder. hayatın biricik nizamı bu âhengin kendisi olmalıdır. böyle olunca her şey değişir, peşinde koştuğumuz muvazeneyi buluruz.
Sayfa 60 - Dergâh
mazi daima mevcuttur. kendimiz olarak yaşayabilmek için, onunla her an hesaplaşmaya ve anlaşmaya mecburuz.
Sayfa 10 - Dergâh
insan ara sıra evini yakmalı- ve çıkıp seyretmeli.
Sayfa 70 - İletişimKitabı okudu
kayıtsızlığımın bir nedeni de, yaşamda kendimi perdede seyrediyor gibi hissetmem. müdahale edemiyorum hiçbir şeye- yalnızca bakıyorum. bu filme hiç ara verilmiyor; oysa susadım, sıkıldım. ama çıkan da bir daha giremiyor, ve yanımdaki yöremdeki koltuklar ölülerle dolu; dayanamıyorum. oyunumu beğeniyorum; ama bu oyun asla bana göre değil.
Sayfa 22 - İletişimKitabı okudu
"çünkü insana doğumundan ölümüne dek bir müzik eşlik eder. kimi insanların, hareketli ve neşeli; kimilerinin ise durgun ve ara sıra coşkun oluşu, kafalarındaki müziğe ister istemez uymak zorunda oluşlarındandır. dengesiz bir yaşamda suç, o kimsenin müziğindedir - ne yapsın; tabii, bir yaptığı öbürüne uymaz. işte bu uyuma uyumsuzluk denmesidir, kötü olan.
Sayfa 14 - İletişimKitabı okudu
şimdi eve gidiyorum; akşam olmak üzere. her gün ne yaparım ben? günlük bazı alışkanlıklarım olduğunu; bunları yapmadan yaşayamayacağımı söylerim kendime; ve olsaydı, bir arkadaşıma. oysa bu doğru değildir. yaptığım benzer işler rastlantı ya da dalgınlıktır- başka değil.
Sayfa 17 - İletişimKitabı okudu