Nur hayat sevinç
@Nurhayatsevinc
MEB
Sosyal Bilgiler öğrt.
54 okur puanı
Ocak 2021 tarihinde katıldı
Gözyaşlarımı naziresi olmayan
bir şiirin penceresine asıyor,
ömrümde gölgen var kurutamıyorum
İz bırakmış yaraların müdavimi
mektupların kokularına sıkıştırılmış
papatyalardan taç yapabiliyor musun
gözü kara baharların dik yamaçlarında
Hep mutlu sanmışlar seni
Oysa ben nerde görsem içindeki acıdan tanırım seni
Okur Takip Önerileri
Yasaklanmış ve yaşanmamışsın...
Zira saçların tuanayla yıkanmış,
hiçbir tufanda bozulmamış,
Sonu mutlu biten aristokrat
hikâyelerde adın anılmamış
Aklında kalbine iyi gelen bir başkasının gülüşleri varken
Aklında
kalbine iyi gelen bir başkasının gülüşleri varken
Mutlu sanılan her hikâyede olduğu gibi kapı
gıcırtısında vedalar seyrini değiştirebilir miydi?
"Depremi bende yaşar, başka şehirlere onda taşınırdın"
Mevsim normallerinin çok üstündeydi bu yalnızlık
Hasadı gecikmiş zamanlardan
içi elem dolu kaç hatıra varsa
bana payidar, uzakları sen olan
yolların nasırlı mesafelerine gizledim,
biliyorum dönmeyeceksin
Dön demiyorum sana
İçimde ölsen kâfi…
Taburcu olamadığımız bir sevdadan
kalma günahlarla açtığımız yaraları
farklı şehirlere taşımış, ölü ozanlardan
dinlediğimiz şarkılarla bıraktığı izin
ikimizce aynı olduğunu anlamışız
Yarı zamanlı,
derme çatma bir gecekondu yalnızlığıydı
Dün gibi hatırladığım vaktini bilmediğim gidişin
Babamın ihmal ettiği edebimle
ateşini düşüremediğim küfürler
sayıklıyor, yarama tuz olan
gözlerini yüreğime bastırıyorum
Özünde seyis olan ilkokul öğretmenimin
verdiği sakat bir Türkçeyle adını oluşturan
harfleri tecrit ettiğim bir alfabenin sesli
olanlarıyla sen başkasını severdin, bense
tüm sessiz harflerde seni sevebilmeyi
Biliyorsun,
gözlerin dışında bildiğim yabancı bir dil yok
Kaçak yapılardan gözlerine
inşa ettiğim şehirlere sığınıyorum