Ne kadar karanlığa bakarsam hayat o kadar aydınlanıyor
Reader Follow Recommendations
“Hepimiz öleceğiz, hepimiz. Amma sirk Sadece bu bile birbirimizi sevmemizi sağlamalı, ama sağlamıyor. Hayatın önemsiz meseleleri bizi eziyor, korkutuyor; bir hiç bizi yiyip bitiriyor.”
Siz gittiğiniz zaman dünya nasıl farklı ve daha iyi bir yer olacak? Nasıl bir iz bıraktınız? Etkiniz ne oldu? Afrika’da kanat çırpan bir kelebek Florida’da kasırgaya neden olur denir; giderken siz ardınızda hangi kasırgaları bırakacaksınız?
Mutlu olmak için çözecek bir şeye ihtiyaç duyarız. Demek
ki mutluluk bir eylem biçimidir, bir etkinliktir, edilgen bir
şekilde size bağışlanmış bir şey değildir, gazetenin ilk on
makalesinin içinde sihirli bir biçimde keşfettiğiniz veya özel
bir öğretmenin ya da gurunun size öğrettiği bir şey değildir.
Yeterince para kazandığınızda ya da evinize ekstra bir oda
kattığınızda, sonrasında mutlu olmazsınız. Onu bir mekânda,
bir fikirde, bir meslekte ve şunu da söyleyeyim ki bir kitapta
bulamazsınız.
Bir şeyi başarmayı en az kafaya takan kişi
genellikle onu başaran kişi olur. Hiç aldırmamaya başladığınızda her şeyin yerli yerine oturduğu olmadı mı?
Daha pozitif bir deneyimi arzu etmenin kendisi negatif
bir deneyimdir. Ve paradoksal olarak, insanın negatif
deneyimini kabul etmesinin kendisi pozitif bir deneyimdir.
Gerçekten mutlu biri aynanın karşısına dikilip de
kendine ne kadar mutlu olduğunu söyleyip durmak ihtiyacı
duymaz, değil mi? O sadece mutludur.