Vamık Volkan
@Oburokur2
6 okur puanı
Mayıs 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Vamık Volkan tekrar paylaştı.
ikisi arkada. Onu bir yıl kadar önce düşümde gördüm. Konuşkan, çok akıllı, sevecen
de bir köpek. Tıpkı o ünlü, popüler filmdeki gibi. Köpeklere bayılırım, özellikle de
dalmaçyalılara. Düşümde, gerçek hayatta da var olduğunu, hatta bana çok yakın bir
semtte yaşadığını, kararlılıkla peşine düşüp onu bulursam memnuniyet duyacağını,
acayip derecede iyi arkadaş olacağımız, her konuda mükemmel anlaşacağımız
kanaatinde bulunduğunu söyledi. Ben de ona hemencecik inandım. Ne yazık ki böyle
bir zaafım var. İnsanlara da, hayvanlara da inanıveriyorum. Söylediklerinde,
savlarında, tutum ile davranışlarında, bana bulundukları garip taahhütlerde akıl
mantık aramıyorum. Söylemesi ayıp kendim son derece dürüst biriyim, ‘’Herhalde
başka herkes de öyledir,’’ diye düşünüyorum. Üstelik hiç de öyle olmadıklarını
domuz gibi biliyorum. Yabancılara kanıvermek, iyimserlik hissiyle derhal
inanıvermek hoşuma gidiyor; varsın aldatsınlar, iyi niyetimi sonuna kadar suistimal etsinler, ben gene herkese aldanır biri olmaktan vazgeçemem, kendime şüpheciliği yakıştıramam. Kurnazca hal ve hareketlerim yoktur. Çoğu yaratılmışı tutkuyla seviyorum. Onlara gerçekten mi’ diye sormaya yüzüm tutmuyor. Utanıyorum. Kalplerini kırmaktan korkuyorum. Onları küstürüp kendimden uzaklaştırmak en büyük kâbusum. Kimseyle küs, mesafeli kalamam, hiçbir canlıya soğuk, kırıcı davranamam. Onların da bana o şekilde muamele etmelerinden çekinirim. Alıngan, kuruntulu bir adamım.
Vamık Volkan tekrar paylaştı.
Yine sırf iş olsun diye birkaç saniye boyunca kaşlarımla dudaklarımı yukarı doğru kaldırıp düşünüyormuş gibi sustuktan sonra, bakışlarımı başkanın hâlâ durulup sakinleşememiş güzelim mavi gözlerine âdeta çivileyerek, öncelikle az önce beni onlarca dikkatli, saygın tanığın önünde zımnen de olsa tehdit ettiği
Vamık Volkan tekrar paylaştı.
Bedenimde bir karıncanın, üstelik de son derece düzenbaz, hünerli bir karıncanın yaşadığını iki hafta önce fark edebildim. Yanlış anlaşılmasın, cildimin ya da kıyafetlerimin üzerinde avare avare dolaşan sıradan bir karıncadan söz etmiyorum. Evi, tam olarak bedenimin içi. İstediği her yere keyfince girip çıkabiliyor. En çok da beyin zarımın üzerinde vakit geçiriyor. Bunun nedenini tahmin etmek zor değil. Kokpit orası sonuçta, kumanda odam. Asıl anlayamadığım, karıncayı şimdiye dek keşfedememiş, daha da fenası biraz bile hissedememiş olmam. Bu her şeyi açıklıyor. O ahmak karıncanın varlığı, bana yapıp ettikleri.
Okur Takip Önerileri
Vamık Volkan tekrar paylaştı.
Kapı çalındığında mutfakta tek başıma oturmuş spagetti yiyordum. Gerçek bir soylu gibi katlanmış bir peçetenin kenarıyla dudaklarımı temizledikten sonra kalkıp, normalde pek aranıp sorulan biri olmadığımdan kuvvetli bir merak duygusu eşliğinde kapıyı açtım. Karşımda, ikisi önde ikisi arkada olmak üzere turuncu tulum giymiş dört iri yarı adam görünce, önce basit bir hata olduğunu düşündüm. Herhalde bir taşınma işi için binaya gelmişler, sonra da yanlış dairenin kapısını çalmışlardı. Bu mantıklı varsayımım, öndeki adamlardan sağda duranı, biraz daha yapılı olanı, kendinden son derece emin, ürkütücü bir sesle, “Burak K. siz misiniz beyefendi?” diye sorunca büyük ölçüde kan kaybetti. Bir an, “Hayır kesinlikle değilim!” demem daha yerinde olur diye düşündümse de adamın bunu sırf formalite gereği sorduğunu, gerçekte kim olduğumu kesinlikle bildiğini bakışlarından okuyunca, soruyu olumlu yanıtlamaya karar verdim. Belki de olumlu bir başlangıç yaparsak, sürecin sonuna kadar tatsızlık yaşanmazdı
Vamık Volkan tekrar paylaştı.
Hayır bayım, size söylemedim. Lütfen üzerinize alınmayın, işinize gücünüze bakın. Ben yokmuşum gibi davranın. Size neden bir şey söyleyeyim ki durduk yere? Ne maksatla? Kim oluyorsunuz yani? Diğerlerine oranla ne gibi bir üstünlüğünüz, ayrıcalığınız bulunuyor? Dörde katladığınız, tek elinizde tuttuğunuz gazetenizi keyifle okumayı sürdürün. Zaten saçma sapan bir yayın galiba. Sizden de ancak bu kadarı beklenirdi, şaşırmadım… Ama durun bakayım, tam evli barklı bir adam tipi var sizde. Üstelik en az yirmi yıllık. Karınızdan ve evlilik kurumunun kendisinden nasıl da ölesiye nefret ettiğiniz, beklediğinizi bulamadığınız belli. Bakışlarınızdaki bulanıklıktan, gözlerinizdeki yorgun, dibe çökmüş gölgelerden anlaşılıyor. Huysuz, sinirli de birisiniz. Karınız sizi terk etmek için fırsat kolluyordur. Gerekli maddi olanaklara sahip bulunsa, bahse girerim o basık, kasvetli, havasız evde bir dakika bile durmaz. Kızınız sizden resmen utanıyor, para isterken takındığı sıkıntılı tavırlardan belli, bunu kendine yakıştıramadığı, sırf mecburiyetten katlandığı açık. Zaten çok yakında, tanımadığınız bir oğlanla dünya evine girecek, size yolda rastlasa selam bile vermeyecek, çok görecek. Yazık. Kabul edin, onu düzgün, gereği gibi yetiştiremediniz, hainin, çıkarcının, insanın arkasından iş çeviren akrebin biri olup çıktı, yılandan, köpekbalıklarından farksız, Allah zavallı koca adayına sabır versin.
İki kez, yakalanmamaya çok dikkat ederek takip ettim kendisini. Ne yazık ki
şüpheli herhangi bir davranışta bulunmadı onu izlediğim esnada. Arkadaşlarıyla
buluştu, düzensiz bir ilişkisi olduğunu tahmin ettiğim orta yaşlı bir kadının evine girip, iki saat kadar sonra gayet neşeli, rahatlamış hâlde dışarı çıktı oradan. Bir keresinde tek başına oturup pahalı bir lokantada iştahla yemek yedi, üzerine tadını çıkara çıkara kahvesini içti, büyük bir kitapçıda uzun süre dolaştı (hiç kitap almadı ama), akşama doğru bir sinema salonuna girdi. Normal bir insanın yapacaklarından farklı bir şey yapmadı kısacası. Sandığımdan daha kurnaz, sinsi bir yaratılışı olsa gerek. Kendini bu kadar kolay ele vermeyeceğini en baştan tahmin etmeliydim.