Körlük diye bir kitap var. Özet geçersek çok şey görmek insanın gördüklerinin değerinin sıradanlaşmasını, onları görmemesini anlatıyor.
Etrafta o kadar insan var. Ama derdini paylaşasın gelmiyor. Toplasan bir adam etmez denilmez elbette. Ancak insanın içindeki sevinci nasıl alıyorsa bu yirmi birinci yüzyıl konuşası gelmiyor...