Kendi çıkarları için karşılarına çıkan herkesi düşünmeden harcayan insanlar, kötülük hastalığının tüm ruhlarını ele geçirdiği insanlardır. Hassaslık, duygusallık ve farkındalığımı hiçbir zaman kaybetmeyecek olan ben, gördüğüm haksızlıkları ve kötülükleri kabul etmeyi reddeden ruhumu kaybetmiş; içi boş, çürüyen, üzerine yıldırım düşen uzun bir ağaca benzemiştim.