M.
@Okudum_bitti
İnsan yorulunca düğümleri çözmek yerine ipleri kesiyor...
277 reader point
Joined on October 2023
Sabitlenmiş gönderi
"...Şimdi ömrünü bitmiş say, ömrün bitmiş de sen yalvarmış, yakarmışsın, sana gözyaşların için cabadan bir gün daha vermişler... işte şu anda da o bir tek son günün içinde bulunuyorsun... işte o son günde ne yapacaksan, her gün onu yapacaksın."
O zaman bu bahçede gezinmemki, der çocuk.
"Ne yaparsın ya?"
"Ağlarım..."
Kalbim sıkışarak fısıldadım:
"Bir başınalarla insan hiçbir kalmaz."
Ve bütün sınıf karşılık verdi:
"Yalnızlarla birlikte insan asla yalnız kalmaz."
Sayfa 76
Ben, can sıkıştırıcılar tarafından canımın sıkıştırılmasından hiç hoşlanmam, dolayısıyla bağırdım:
"Çakılın! Yoksa arka yastıklarınıza tekmeyi hasarım!"
Sayfa 40
Reader Follow Recommendations
Cümlede kendimi buldum
Bir şey söylemektense bir şey yapmak, benim için her zaman daha kolay olmuştur.
Sayfa 38
Tamam kaybettin sus
Annem bana insanın arkadaşlarına hakaret etmemesi gerektiğini söylemişti. Dolayısıyla şöyle yanıt verdim:
"Kim konuşur-kim susar oynamak ister misin?"
"Neymiş o?"
"Çok basit bir oyun. Söylediğin şey beni ilgilendirmiyorsa, hayatında bir daha hiç konuşamıyorsun.
Hadi, başla."
"Bence ... "
"Kaybettin, canımı sıkıştırdın!"
"'Canımı sıkıştırdın' denmez, 'canımı sıktın' denir.
Sayfa 34
Çocuklara bu yapılmasın artık
Ve annemin benimle avanakmışım gibi konuşmayı bıraktığı gün, dünyanın en mutlu çocuğu olurdum.
Sayfa 17
Destur
Birisine sinirdendiği zaman kim olduğuna bakmadan kamçıyla girişip en sunturlu küfürleri sıralayacak kadar patavatsızdı.
Sayfa 272
Ölümden çok yarım kalmış bir hesabı arkalarında bırakıp koca şehirden böyle süklüm püklüm gidecek olmaları yüzünden müteessirdiler...
Sayfa 262
O kadar yürüdün madem devam et!
İnsanlık hali, yanlış bir yola saparsın. Girilmez yere girmedikçe sıkıntı olmaz. Girilmez demek dönüşü olmayan yol demektir. Kabir gibi. Yahut şimdi gittiğimiz yer gibi...
Sayfa 202
Tövbe bismillah
Elimizdeki kandili söndürmek beyhudedir de ondan. Bizim gibi karanlığın, gecenin mahlukları görmek için insanlar gibi ışığa ihtiyaç duymazlar.
Sayfa 146
Adı neydi bunun günümüzde?
İşte biz buyuz! Ben zorbayım. İçerim, küfrederim, kavga ederim, nara atarım. Ömrümü hovardalıkla haytalıkla geçirdim. İt döşekte yatmaz derler, ben devşirilmeden önce de böyleydim. Benden alim sözleri, irfan, hikmet bekleme. Hovardanın hikmeti yaşayışındadır... Ben bu yola nam için girdim. Zehir gibi alıştırdı beni kendine nam! Onun sayesinde yaşadık gidiyoruz.
Sayfa 97
"Hayatını yaşayamayan birisi ölse ne yaşasa ne?"
Sayfa 37
Vakt erişti gibime gelir. Şu halka bir çare bulamazsak hepimizin kellesi gider. Yarın zulmü bahane ederler, öbürsü gün vergiyi, öbürsü gün sarayımızı, öbürsü gün ekmeği... Ve birikirler birikirler... Yüz bin yılın öfkesi ve de acısıyla...
Şimdiki gibi sessiz birikirler. Ve bu kalabalığa güç yetmez. Onlarla ordular, bir dünya kadar ordu olsa başa çıkamaz. Bunlar bir araya gelmeyegörsünler, önüne geçilemez. Bir çare, bunları bir araya getirmemek için bir çare.
Sayfa 106
