Kitap ilk başta biraz sıktı çünkü Gilbert’ı daha çok görmek isterdim ama sonuyla beni yine büyüledi Kitapta dahil olmasına çok sevindiğim bir karakter vardı o da Davy. Bu kitapta beni en çok güldüren karakter cidden biraz yaramaz olsa bile çok komik İlk bölümlerde Anne’in ve Diana’nın biraz fazla ağırbaşlı olduklarını düşünüyordum. Sonraki bölümlerde Anne’in içinde o çocuk ruhunu görünce mutlu oldum Kitapta büyün duyguları yaşadım diyebilirim ama şunu da belirtmek isterim: Kitapta sıkıldığınızı hissettiğiniz zaman sürpriz sonlu olduğunu unutmayın
Keyifli okumalar :))
Manevi güç dayanak noktasıdır...Üzgün ,endişeli, yalnız olduğun durumlarda ya da bunlara benzer durumlarda içindeki manevi gücü bulman gerekir. Bu kötü duygulardan kurtulmak için onu kullanıp yeniden mutlu olursun. Bu seni güçlü yapan şeydir... Belki üzüntünü çok uzun süre kilit altında tutunca daha beter artıyordur. Bir deponun dolması gibi. Sonra bir gün depo çatlar hepsini içinde biriktirmişsindir... Bu durumda ne kadar manevi güce sahip olduğunun bir önemi kalmaz... Belki bazen üzgün olmak için insan kendisine izin vermeli, dedim. Depoyu doldurmayı bırakmalı...
Başka biri elimden tutup kaldırmıştı. Bu sefer tek başıma ayakta kalmak zorunda değildim.Manevi gücüme gerek yok, çünkü benim yerime başka biri güçlü duruyor.