Ankara'da soğuk bir iklimin içindeydim camlar buldu gözleri mahmurluydu
etraf Apansız insanlar vefasız
Odalar karanlıksız ortam ıpıssız
yollardan sürüklenerek gidiyorum
yalnızca gidiyorum apansızca
Yol yordam bilmeden yürüyorum
gıptasızca ilerliyorum yol boyunca
sersem Sokaklar beni bürüyor
Gözlerim körü körüne kararıyor Karanlıklar adım adım yol alıyor
içim Börü böğrüne bağırıyor
( şeyda ermiş)