İptal.
@Okursuzyazar
Hem yarattığım, hem yaradanımsın.
28 okur puanı
Şubat 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sen Olmasan
Sen olmasan... Seni bir lahza görmesem yâhûd,
bilir misin ne olur?
Semâ, güneş ebediyyen kapansa, belki vücûd
bu leyl-i serd ile bir çare-i te'ennüs arar,
ve bulur;
fakat o zulmete mümkün müdür alıştırmak
bütün güneşle, semâlarla beslenen rûhu,
Düşüncelerini ön yargılar zincirinden kurtaranlar için hapishane diye bir şey yoktur. Örneğin biz, gerekirse taşları bile zorlarız ve taşlar, biz istediğimiz için dile gelirler.
Hayat
Evet, hayat kötü ve merhametsizdir. Hayat, esirlerin özgürlük, efendilerin ise iktidar için giriştikleri kavgadır. Efendiler ve esirler oldukça hayat iyi ve güzel olamaz.
Okur Takip Önerileri
Yeryüzü, başkalarını isteklerine uyan garip, zavallı insanlarla dolu. Bazen çekingen, bazen gaddar ama hemen hepsi karaktersiz...Ne yaptığını bilmeyen, insan gibi, 'istemiyorum, yapmayacağım!' demeye cesaretleri olmayan kişiler bunlar. Hapishane insanın içinde, hayat ise hapishaneden farksız.
Gaiplerden gelen o ses, senin sesindir...
Gönlüm bana öyle söyledi...
Artık yükselmek değil; yaşamaya gücüm kalmadı...
Derdime başka bir çare varsa onu da sen ara, bul!
Ayakların yastık olsun yorgun başıma;
Bin can feda senin gibi can yoldaşıma...
Meyhane Midir?
Irmaklarımda şaraplar akacak diyorsun
Cennet-i ala meyhane midir?
Her mümine üç beş huri diyorsun
Cennet-i ala kerhane midir?
Güz
Günler gitgide kısalıyor,
yağmurlar başlamak üzre.
Kapım ardına kadar açık bekledi seni.
Niye böyle geç kaldın?
Soframda yeşil biber, tuz, ekmek.
Testimde sana sakladığım şarabı
içtim yarıya kadar bir başıma
seni bekleyerek.
Niye böyle geç kaldın?
Fakat işte ballı meyveler
dallarında olgun, diri duruyor.
Koparılmadan düşeceklerdi toprağa
biraz daha gecikseydin eğer...
Ben Senden Önce Ölmek İsterim
“Ben
senden önce ölmek isterim.
Gidenin arkasından gelen
gideni bulacak mi zannediyorsun?
Ben zannetmiyorum bunu.
iyisi mi,
beni yaktırırsın,
odanda ocağın
Cellat uyandı yatağında bir gece
"Tanrım" dedi "Bu ne zor bilmece :
Öldürdükçe çoğalıyor adamlar
Ben tükenmekteyim öldürdükçe..."
Gözlerine bakarken
güneşli bir toprak kokusu vuruyor başıma
bir buğday tarlasının içinde kayboluyorum…
Her şeyi tam anlamıyla algılamak bir hastalıktır.
Kalbim Unut Bu Şiiri
Uğuldayan ve hep uğuldayan
bir orman kadar üşüyorum şimdi
yanlış rüzgarlar esiyor dallarımda
yanlış ve zehirli çiçekler açıyor
Kanımda kocaman gözleriyle bir çığlık
Su ve ses kadar beklediğim
ne kaldı geride,bilmiyorum
Şimdi şu dakikada seninle baş-başa kalabilmek için, neler vermezdim bilsen! Bu kuru bir edebiyat lafı değil.
Seni seviyorum. Seni öyle özledim, seni öyle çok seviyorum ki bu iki fiilden başka ne yazsam boş ve saçma ve lüzumsuz geliyor bana. Beni kırk bir yaşımda böyle aşık ve genç bir yürekle her an yeniden yarattığın için sana minettarım