“Kenan Pri Nerdesin ? Gel. Ayrılık Derdi güçleştikçe Güçleş di.
Senin Yetim İncin Garip oldu. Ne Haldeyim biliyormusun ? Oğlun aç Susuz Duruyor.
Saçımı gül suyu ile temizler, Tarardın. Başıma Tülbent Sarardın.
O Tülbent Kara Toprağa bulaşdı, zülümle başımda kanlandı.
Sararmış yüzümü görenler beni tanıyamaz olur”