İdiL

Sürekli bir anlam aramamız , her şeye bağlanmaya çalışmamız, önemli olduğumuzu hissetmek adına önemli olduğuna inandığımız şeyler yapmamız. Büyükçe konuşmalarımiz , belki biri anlar diye yazıp çizip soylediklerimiz. Günün sonunda elimizde hiçbir şeyin olmadığını anlamamız. Bunları yapsa bile insanın içindeki boşluk geçmiyor ,bitmiyor, azalmıyor.
Reklam
İçimdeki yaşamaya dair umudu, sevinci kaybettim.
Ben çok üzgün ve yorgunum . Dünyada ammada naifsin diye dalga geçilen ne varsa benim için bir yıkıntı sebebi .. nefes almak neden zor bu kadar?

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Günün en güzel saati..
Ben ölürsem belki son sözleri kalır üzülürler, belki keskeleri boğazlarına düğümlenir , belki her hayatına dokunduğum insan (düşman bile olsa ) üzülür sanırdım . Dünya durmuyor, kimse pişman olmuyor, hayat devam ediyor ...
Reklam
Reklam
Reklam