"Ne fark ederdi ki? Herkes ölüyordu nasıl olsa; iyisi de kötüsü de, güçlüsü de zayıfı da, hayata dört elle sarılanı da yaşamı aşağılayanı da... Herkes göçüp gidiyordu. Her şey göçüp gidiyordu."
"Fakat mutluluk ve neşe insanı nasıl güzelleştiriyor! Yürek sevgiyle nasıl da kaynıyor! Sanki kendi yüreğini alıp bir başkasının yüreğine dökmek istiyorsun,herkesin neşelenmesini, herkesin gülmesini istiyorsun. Mutluluk nasıl da bulaşıcı!"
"İnsanlar yüzlerinden ve gözlerinden belli eder ya kendilerini, Arya ışıldıyordu. Ne yüzünde ne de gözlerinde kötü niyete, eyleme ya da söyleme dair bir emare vardı. Âdeta güneşin bir iz düşümüydü, tam benim önüme düşen."